درباره من
همیشه راهی است که همه چیز بهتر شود.
کافی است چشم هایت را ببندی،
و به آن لحظه فکر کنی که بهترین ها برایت اتفاق افتاده است.
فرقی نمی کند کی ، کجا و چرا ناامید شده باشی.
اما ، باید باور داشته باش فرق می کند، همیشه آن لحظه ی آخر.
در این لحظه ی آخر چیزی هست شبیه معجزه،
شبیه دیدارهای ناگهانی بعداز مدتی طولانی،
شبیه خبری خوش پس اتفاق های بد،
شبیه یک دوستت دارم وسط یک دعوا،
این لحظه ی آخر نوعی امیدواری دارد که هرگز نمی شود ندیده اش گرفت.
هرجای که بودی چه دور ، چه نزدیک ، چه بداحوالو ، چه نگران
این را مطمئن باش:
یک امیدواری که دورش روبان قرمز بسته اند منتظرت نشسته است.
آن لحظه ی آخر... :-)
ادامه...
آمار : 10979 بازدید
Powered by Blogsky
... فـــــانوســـــ خــــاطــرـــــه ...
سقف آبی به رنگ آرامش
پنجره ها هنوز تو را به نام می خوانند
خاتون خانه
پرده ها،خاطرات را تکان می دهند
صدای نفس های تو در پرده ی شب به رقص در می آید
فانوس خاطره را روشن می کنم
می دانی با نبودنت با اشک من می سوزد؟
می سوزم تا چراغ خانه مان روشن بماند
چند روز ، چند شب باید سپری شود تا از پس کوچه های انتظار برگردی
هنوز حضور خیالی ات را قاب می کنم و بر دیوار باورهایم آویزان می کنم
لمس می کنم آرزوهایی که نام تو بر تن دارند
تو در کدام کوچه باران خورده خاطراتم جاماندی؟
همه کوچه ها به پیش تو بن بست است
این کوچه ها با تو بوی بهار می دهد
فصل ها از پی هم گذشت،پاییز سلام کرد
سردی هوا را به گرمی وجودت در خیالم پیوند زدم
هنوز چشمهایی نگران است
قلبی با افکار تو درگیر
روزها فکرت مرا در آغوش می کشد
و شبها آوایی نجوا کنان کنار بالینم آواز می خواند
آه منو و فانوس های خاطره
وقتی آرزوهایمان برایت قصه می شود و برای من غصه!
پنجره ها هنوز تو را به نام می خوانند
خاتون خانه
پرده ها،خاطرات را تکان می دهند
صدای نفس های تو در پرده ی شب به رقص در می آید
فانوس خاطره را روشن می کنم
می دانی با نبودنت با اشک من می سوزد؟
می سوزم تا چراغ خانه مان روشن بماند
چند روز ، چند شب باید سپری شود تا از پس کوچه های انتظار برگردی
هنوز حضور خیالی ات را قاب می کنم و بر دیوار باورهایم آویزان می کنم
لمس می کنم آرزوهایی که نام تو بر تن دارند
تو در کدام کوچه باران خورده خاطراتم جاماندی؟
همه کوچه ها به پیش تو بن بست است
این کوچه ها با تو بوی بهار می دهد
فصل ها از پی هم گذشت،پاییز سلام کرد
سردی هوا را به گرمی وجودت در خیالم پیوند زدم
هنوز چشمهایی نگران است
قلبی با افکار تو درگیر
روزها فکرت مرا در آغوش می کشد
و شبها آوایی نجوا کنان کنار بالینم آواز می خواند
آه منو و فانوس های خاطره
وقتی آرزوهایمان برایت قصه می شود و برای من غصه!