... خـــوانـــ عشقـــ ...

/
 /   

بیکار سفره نیست
بی سفره عشق
بی عشق سخن نیست
سخن که نباشد
فریاد و دعوا نیست
خنده و شوخی نیست
زبان دل کهنه می شود
و روح در چهره و نگاه در چشم ها می خشکد
دست ها در بیکاری فرسوده می شود
اما هیچ کدام به اندازه ی بیکاریی دل نیست
دل باید عاشق باشد
دل بی عشق دل بیکار است
دل بیکار خوش نخواهد بود ...

دل دل دل دیوونه کی قدر تورو می دونه
عشق نیست حال تو ویرونه
اونکه که تو دلم جاشه با عشقی که تو چشماشه
ای کاش مال من باشه
/
  
/
این دل ماله تو بود اما از تو چه سود
وای از رفتن تو از دنیایِ حسود
عاشقِ تماشا کن مرا گاهی، جان
تا دلت شاید سوی من آید اگر خواهی
تا عشق آید به همراهی
/